مشخصات ظاهری گیاه گل گندم
گل گندم (Centaurea Cyanus)، گیاهی است علفی، یک یا چند ساله از تیره کاسنیان (Asteraceae) با ساقه های منشعب که ارتفاع آن ها بین 40 تا 90 سانتی متر می باشد. این گیاه دارای برگ هایی به طول 2 تا 5 سانتی متر به رنگ سبز مایل به سفید است. گل های آن غالبا قرمز، سفید، آبی، ارغوانی و یا به رنگ بنفش هستند. میوه گیاه گل گندم فندقه، سفید رنگ و منتهی به یک دسته تارهای بلند به رنگ حنایی است.
محل رویش و پراکنش ترنشاه (گل گندم)
در برخی کتب این گیاه را بومی ترکیه و یونان معرفی کرده اند، ولی به طور کلی در سراسر اروپا که آب و هوای معتدل دارند، به طور گسترده در مزارع غلات، کنار جاده ها و تپه ها می روید. علاوه بر اروپا، گیاه گل گندم در نواحی آسیا، آمریکا و استرالیا به طور گسترده می روید. از انتشار این گیاه در منطقه البرز، تهران، کرمانشاه، خراسان و بلوچستان در ایران نیز گزارش شده است.
ترکیبات شیمیایی گلگندم
گل های این گیاه حاوی ترکیبات شیمیایی موثر نظیر آنتوسیانیدین، پکتین، تانن، مواد موسیلاژی، املاح معدنی (مانند منگنز، منیزیم، فسفر و …) است. علاوه بر این، دیگر اجزای این گیاه دارای عنصر سانتورین (ماده تب بر) می باشد.
خواص درمانی گل گندم
در طب سنتی طبع این گیاه گرم و خشک در نظر گرفته شده است. اگر چه اندام های مختلف آن قابلیت خوراکی دارد، اما گل های آن ارزش دارویی و درمانی بالاتری دارد. گل گندم دارای خواص ادرارآور، اشتها آور، صفرا آور، ضد اسهال، محرک، انرژی زا، تقویت قوای جنسی، ضد التهاب (بخصوص در چشم پزشکی) و آرام بخش می باشد.
این گیاه برای درمان اختلالات گوارشی نظیر سوء هاضمه، تهوع و استفراغ، مسمومسیت، نفخ، یبوست و انگل های روده ای و معده ای استفاده می شود و تقویت کننده معده و کبد می باشد. علاوه بر این، گل گندم به درمان بیماری هایی نظیر برونشیت، سرماخوردگی، احتباس آب، احتقان قفسه، بیماری استسقا، اختلالات قاعدگی، درمان عفونت های قارچی زنان، رفع بیماری های کبدی مانند یرقان، اختلالات کلیوی و مثانه نیز کمک می کند.
استفاده موضعی از این گیاه برای رفع مشکلات پوستی، جلوگیری از سفید شدن و ریزش مو، کاهش دردهای مفصلی و گرفتگی های عضلانی، درمان آفت های دهان، درمان گل مژه و ورم ملتحمه بسیار موثر واقع می شود.
دیدگاهها
هیچ دیدگاهی برای این محصول نوشته نشده است.