ريواس يكي از گياهان اصيل و با قدمت ايراني به حساب مي‌آيد. ظاهر آن شبيه به كرفس اما صورتي رنگ و طعم آن ترش و شيرين يا ملس است. ریواس بطور طبیعی در فصل بهار تا اوایل تابستان می روید . ساقه ریواس مصرف خوراکی دارد.
كمتر كسي پيدا مي‌شود كه نوشيدن يك ليوان شربت ريواس خنك و تگري نيشابور را در فصل‌هاي گرم سال تجربه نكرده باشد چرا كه مادرها و مادربزرگ‌ها هميشه معتقد بودند ريواس حال‌مان را جا مي‌آورد و در عين حال كلي خاصيت به بدن‌مان مي‌رساند!
البته آشنايي با ريواس فقط به شربت ختم نمي‌شود و با آن مي‌توانيد خورش، آبگوشت، اشكنه، سالاد، كوكو و حتي لواشك هم تهيه كنيد. ريواس سرشار از عناصر معدني و انواع ويتامين‌هاست و به هضم غذا كمك مي‌كند. حال اگر كنجكاو شده‌ايد كه با ساير خواص و مضرات احتمالي اين گياه خوش‌رنگ و لعاب و دستورات غذايي آن آشنا شويد، با ما همراه باشيد.
ريواس يا كرفس صورتي؟!
ريواس گياه بومي آسياست و احتمال مي‌رود اولين بار در سيبري يا هيماليا برداشت شده باشد. حتي گفته مي‌شود چيني‌ها پيش از ميلاد مسيح به عنوان دارو از آن استفاده مي‌كردند. در اروپا نيز كشت آن از قرن شانزدهم آغاز شد. جالب است بدانيد اهالي شرق ايران ريواس را با عنوان «رواش» مي‌شناسند. ريواس از دسته ترشك‌ها به حساب مي‌آيد و در هواي خنك و فصل بهار مي‌رويد.
ريواس، سبزی صورتي پرخاصیت
بنابراين قادر است دماهاي پايين را تحمل كند. ساقه اين گياه صورتي رنگ است و به كرفس شباهت دارد. برگ‌هاي آن نيز در دماي پايين صورتي و قرمز رنگ مي‌شود و در دماي بالاي 30 درجه سانتي‌گراد سبز تيره باقي مي‌مانند. محل رويش آن در ايران دامنه بينالود، كوهستان‌هاي آذربايجان و كردستان، بلندي‌هاي البرز در شمال تهران، خراسان رضوي، كوه‌هاي روستاي رباط ترك (دليجان) و قلعه تخت كوه است اما بيشتر از همه سوغات نيشابور به حساب مي‌آيد.
ريواس خواص منحصر به فرد و بسيار زيادي دارد كه در اينجا به چند نمونه از آنها اشاره مي‌كنيم:
– مقوي قلب و اعصاب است.
– با تحريك ترشح نمك‌هاي صفراوي از كبد، باعث تنظيم جذب چربي از روده مي‌شود.
– باعث كاهش خونريزي از معده و روده مي‌شود.
– به رفع اختلالات قاعدگي كمك مي‌كند.
– ورم ملتحمه چشم را كاهش مي‌دهد.
– به ترميم جراحات، زخم‌هاي چركي سطحي و سوختگي‌هاي پوستي كمك مي‌كند.
– مسرت‌بخش است و باعث رفع افسردگي مي‌شود.
– لوزالمعده را وادار به ترشح انسولين كرده و قند خون را كاهش مي‌دهد.
– كاهنده چربي و كلسترول خون است و از ايجاد لخته در رگ‌ها جلوگيري مي‌كند.
– مصرف مداوم آن باعث تصفيه خون و رفع جوش و دمل مي‌شود.
– كاهنده شهوت است.
– زخم‌هاي دهان را درمان مي‌كند.
– سرگيجه و وزوز گوش را كاهش مي‌دهد.
– فيبر و پتاسيم موجود در آن سوخت و ساز بدن را بالا مي‌برد و باعث كاهش وزن مي‌شود.
– اسيد معده را متعادل مي‌كند.
– برطرف كننده استرس، ترس و وسواس است.
مراقب باشيد سردي‌تان نكند!
طبع ريواس از لحاظ طب سنتي سرد است اما اگر با مقداري شكر يا عسل مصرف شود از سردي آن كاسته مي‌شود. اين گياه منبع غني از ويتامين‌ها و املاح معدني به شمار مي‌آيد و اثرات معجزه آسايي بر سلامت دارد. ريواس قابض است و باعث تقويت معده و كبد مي‌شود و دفع باكتري‌هاي مضر از دستگاه گوارش مي‌شود. با اين حال زياده روی در مصرف آن مي‌تواند دردسرساز شود. همچنين براي بيماران تب‌دار و بی اشتها مفيد است و يرقان، ضعف و سستي را برطرف مي‌کند. براي اين منظور كافي است 100 گرم آب ريواس خام را به همراه آب هويج يا كرفس، خيار و سيب (يك سوم آب ريواس و دو سوم آبميوه‌ها يا سبزي‌هاي ذكر شده) بنوشيد.
علاوه براينها، ريواس به كاهش حالت تهوع و درمان اسهال‌هاي صفراوي (با مزاج گرم) كمك مي‌كند. ساقه‌هاى زيرزمينى آن نيز (معروف به ريوند) در رفع يبوست و كاهش علائم بواسير تاثيرگذارند و معده را ضد عفونى مى‌كنند.
شربت بهشتی با ريواس قاقری!
شربت ريواس از ساقه گونه‌اي از اين گياه تحت عنوان قاقري يا ريواچ تهيه مي‌شود. اين نوع ريواس برخلاف ريواس‌هاي ديگر طعمي شيرين دارد و در دامنه كوه زيبد واقع در استان خراسان رضوي مي‌رويد. شربت آن هم بسيار خوش طعم است و به آب انار شيرين شباهت دارد. از ريواس و برگ‌هاي زخيم و گوشت‌دار آن در غذاهاي ايراني به صورت خام و پخته نيز استفاده مي‌شود. توجه داشته باشيد كه ريواس را نبايد بيشتر از يك تا سه روز در يخچال نگهداري كنيد.
نقد و بررسی‌ها
هیچ دیدگاهی برای این محصول نوشته نشده است.