جَدوار از گیاهان دارویی قدیمی اما فراموش شده‌ای است که در طب سنتی اهمیت و استفاده داشته است. مدتی است به این گیاه دارویی توجه بیشتری شده و حتی مواد مؤثر آن به روش های صنعتی و نوین به صورت قرص تولید و با نام حَبّ جدوار (Habb-e Jadwar) عرضه شده است.
جدوار را واژه‌ای عربی در برابر کلمات فارسی «ژدوار» «زدوار» و «زروار» دانسته‌اند و نیز نام دیگر فارسی آن را «ماه پروین» (به عربی: ماه فرفین) گفته‌اند.
جدوار در کتب طب سنتی مرجع
منظور از داروی گیاهی جدوار، ریشه (ساقه زیرزمینی) آن است. ابن سینا در «القانون فی الطب» آن را مانند «زراوند» اما با خاصیتی قوی‌تر می‌داند. گیاه جدوار در کنار گیاه سمی «بیش» می‌روید و باعث می‌شود گیاه بیش ضعیف شود و شاخ و برگ ندهد.[1] محمد بن زکریای رازی نیز در «الحاوی فی الطب» از جدوار نام برده است و آن را شبیه زراوند معرفی کرده است.[2]
خواص شگفت‌انگیز جدوار :
1. پادزهر قوی سموم
2. آرامش و شادی‌بخش قلب
3. جلوگیری از سفید شدن مو
4. درمان بیمارهایی مثل طاعون، مالیخولیا و …
1. جدوار: پادزهر قوی سموم
ابن‌سینا در کتاب قانون، جدوار را پادزهر همه سموم می‌داند؛ مانند زهر افعی و گیاه سمی بیش.[3] به نظر جرجانی، به دلیل هم‌جواری جدوار با گیاه بیش، این گیاه قوی‌ترین پادزهر بیش است و البته پادزهر گزیدن افعی نیز محسوب می‌شود.[4] ابن‌سینا داروی مشابه جدوار با خاصیت پادزهری را «زرنباد» معرفی کرده است.[5]
2. جدوار: آرامش و شادی‌بخش قلب
ابن سینا در رساله داروهای قلبی، جدوار را یکی از آرامبخش‌ها و تقویت‌کنندگان قوی قلب شمرده است.[7] همچنین طرز تهیه یک معجون فوق‌العاده برای تقویت قلب را ذکر کرده است که یک مثقال جدوار جزو ترکیبات آن است.[8]
3. جدوار و جلوگیری از سفید شدن مو
محمد بن زکریای رازی در کتاب «بُرء الساعة (بهبود آنى)» برای حفظ کردن مو از سفید شدن، ترکیب و معجونی معرفی کرده که جدوار جزو ترکیبات آن است.[13]
4. درمان بیمارهایی مثل طاعون، مالیخولیا و …
در کتب طب سنتی، داروهای ترکیبی (خوردنی یا مالیدنی) مختلفی برای درمان طاعون، مالیخولیا، فلج موضعی بويژه در کودکان، سوزاک (آتشک) و … بیان شده که جدوار نیز جزو اجزای آن است
نقد و بررسی‌ها
هیچ دیدگاهی برای این محصول نوشته نشده است.