اسارون گیاه است علفی چند ساله به ارتفاع ۴ تا ۱۰ سانتی متر که پوشیده از موهای ریز می باشد. ساقه های زیر زمینی گیاه نازک، به صورت خزنده، منشعب و گره دار می باشد. که دارای ۳ تا ۴ گوشوارک به رنگ سبز متمایل به قهوه ای است.
ساقه های این گیاه به طرف بالا خمیده که دارای فلس های کوتاه و ۲ تا ۴ برگی است.
برگهای اسارون به شکل کلیوی و پهن بوده که دارای دمبرگ های بلند است. برگ ها حالت چرمی داشته که به رنگ سبز تیره می باشد. برگ ها در سطح بالایی براق، و در سطح پایینی مات یا روشن و مشبک هستند. برگ ها همیشه سبز هستند و حاشیه کامل دارند.
گل های آن مقداری آویزان است. و دارای دمگل های کوتاه می باشد که در انتهای ساقه ها قرار دارند. گلپوش ها به شکل لوله ای استکانی با حاشیه ۳ تا ۴ لوبه ای می باشد. که سطح خارجی آن قهوه ای و سطح داخلی آن تیره و ارغوانی است.
دوازده پرچم در دو ردیف شش تایی روی تخمدانی قرار دارند. و به گلپوش متصل هستند که در قسمت بالایی عریض می باشد.
خامه آن ضخیم، کوتاه و توپر بوده و کلاله آن ۶ لوبه است.
میوه این گیاه به صورت کپسولی پر دانه که شکوفا نشده باشد، است. میوه به وسیله غشاهای کاذب به قسمت های متعدد تقسیم می گردد. درون هر کپسول تعداد فراوانی دانه با زائده های اسفنجی وجود دارد.
از ریشه و برگ های این گیاه برای مصارف دارویی استفاده می شود. ریشه این گیاه در مردادماه جمع آوری و در سایه با جریان هوا خشک می شود.
ساقه های زیر زمینی اسارون بویی همانند بوی فلفل دارد. برگ ها و گل ها بوی نامطبوع همانند بوی کافور دارند.
لازم به ذکر است که این گیاه شباهتی با سنبل الطیب دارد، اما نباید آن را اشتباه گرفت.
اشتباه مزبور به وسیله حضور فیبرها، سلول های سنگی، تجمع بلورهای اکسالات و فقدان نشاسته تشخیص داده می شوند.
محل رویش اسارون:
گیاه اسارون بومی بخش های شمالی جنوب اروپا، نواحی مرکزی و بخش مرکزی – شرقی اروپا از کریمه تا غرب سیبری و نیز آتایی می باشد. در ایالات متحده به صورت کشت شده، یافت می گردد.
معرفی گیاه اسارون
ترکیبات گیاه اسارون:
ترکیبات این گیاه شامل روغن های فرار که ترکیب آن به مقدار زیاد وابسته به واريته گیاه بوده. اجزای اصلی آن شامل آزارون، ترانس – ایزو آزارون، ترانس – ایزواوژنول متیل اتر، ترانس ایزوالميسین یا اودسمول و نیز هیدروکربن های سسکویی ترپنی، سسکویی ترپن های الکلی، فورانوسسکویی ترپن ها و سسکویی ترپن های کربونیل دار می باشند. مشتقات کافئیک اسید شامل کلروژنیک اسید، ایزو کلروژنیک اسید و فلانوئیدها از دیگر ترکیبات موجود در این گیاه هستند.
خواص درمانی گیاه اسارون:
از خواص گیاه اسارون می توان به اثر خلط آور بودن، رفع کننده اسپاسم برونشی، شل کننده عضلات سطحی و ضد درد موضعی نام برد.
بر اساس پژوهش های انجام گرفته، اثر تهوع آور این گیاه در صورت مصرف ساقه های زیر زمینی و اندام های هوایی گیاه بروز می نماید.
از عصاره خشک تصفیه شده ساقه های زیرزمینی این گیاه برای درمان التهابات دستگاه تنفسی تحتانی (برونشیت های حاد و مزمن)، موارد گوناگون اسپاسم های برونشی و نیز آسم برونشی استفاده می شود.
با توجه به اینکه مصرف این گیاه باعث ایجاد استفراغ می شود. لذا در برخی از موارد به عنوان استفراغ آور برای درمان برخی بیماری های استفاده می شود.
از این گیاه همچنین به عنوان داروی ضد سرفه و پودر عطسه آور برای درمان ریتیت مزمن و همچنین جهت مداوای التهاب چشم استفاده می شود.
برای درمان سینه پهلو، آنژین صدری و میگرن از گیاه اسارون استفاده می شود.
اسارون برای بیماری های کبد و یرقان مفید می باشد.
برای جبران کم شدن آب بدن از این گیاه استفاده می شود.
این گیاه قاعده آور بوده و مصرف آن باعث سقط جنین می شود.
پودر برگ های خشک شده این گیاه، یکی از اجزاء انفیه بوده، که به خروج مخاط از راه های تنفسی کمک می کند.
از گیاه مذکور همچنین برای درمان اسهال و تحریکات غشاء مخاطی استفاده می شود.
عوارض جانبی و هشدارها:
در منابع علمی قدیمی، گزارشاتی از نشانه های مسمومیت ناشی از این گیاه شامل سوزش زبان، التهاب معده و روده، جوش های پوستی، ورم کبد و فلج نیمه بدن ذکر شده است. به همین جهت مصرف این گیاه توصیه نمی شود. و فقط زیر نظر متخصصین طب سنتی تجویز می گردد.
مصرف این گیاه در دوران بارداری کاملاً ممنوع می باشد، زیرا باعث سقط جنین می شود.
نقد و بررسی‌ها
هیچ دیدگاهی برای این محصول نوشته نشده است.